Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 2018

Bad Brains - I Against I (November 1986)

Είπα να γράψω για κάτι διαφορετικό σήμερα έτσι για ποικιλία κι επειδή μ'αρέσει που και που να βάζω να ακούω και κάτι άλλο. Κι αφού έγραψα μια σειρά άρθρων για δίσκους που δεν έχω, κάνοντας τον καμπόσο με στυλ, καιρός να γυρίσω λίγο στη δισκοθήκη μου, που έχω να την τιμήσω από το The Last Shall Be First των Sunz Of Man.

Το The Epic του Kamasi Washington είναι σαν κουτί (αλλά όχι μόνο) η πιο επιβλητική συσκευασία δίσκου στα ράφια μου, κι ακριβώς πριν απ'αυτό είχε ένα που δε μπορούσα να δω τι είναι, το πιάνω το βγάζω κι ήταν το I Against I, μπερεκέτι, δίσκος που 'χα να ακούσω μάλλον χρόνια, και τον είχα τσιμπήσει στη βινυλιακή του έκδοση, μεταχειρισμένο σε καλή κατάσταση και τιμή, τον Σεπτέμβρη, από αγαπημένο δισκάδικο της Θεσσαλονίκης με όνομα φρούτου και σχήμα λωτού.

Μετά από δυό παραγράφους που σίγουρα δε σε ενδιαφέρουν καθόλου, σκέφτομαι πολύ σοβαρά, να σταματήσω να περιαυτολογώ και να το γυρίσω στους τρελάρες τους Bad Brains, πράγμα που αποφασίζω όντως ευθύς αμέσως και το πραγματοποιώ τώρα.

Το Bad πριν από το Brains χρησιμοποιείται στην Jazzική αργκό ως επευφημία κι όχι κυριολεκτικά. Όπως λέμε bad motherfucker ας πούμε. Και οι Bad Brains όταν ξεκινούσαν σιγά σιγά, κάπου το 1976 να τζαμάρουν και να παίζουν τα σκαρφίσματα τους στην Washington D.C. νόμιζαν ότι θα είναι μια Jazz Fussion μπάντα
που θα λέγεται Mind Power. Ευτυχώς ή δυστυχώς η πραγματικότητα τους διέψευσε πανηγυρικά και πάθανε αυτό που παθαίνω εγώ όταν πρόκειται να κάνω δουλειές: αδυναμία εστίασης και διάσπαση προσοχής. Οπότε σχεδόν ταυτόχρονα επηρεάζονται από τη μία μεν από Sex Pistols, Ramones (εξού και τ'όνομα, είναι τίτλος τραγουδιού τους) και τέτοια πάνκικα μεγαλεία, από την άλλη βλέπουν ένα live του Bob Marley που τους αλλάζει όχι μόνο τη ζωή, και τα μουσικά γούστα, αλλά και την πίστη, αφού γίνονται όλοι τους ρασταφάρια.

Το I Against I είναι ο τρίτος δίσκος τους, και είναι με την κλασσική σύνθεση των Bad Brains, φωνή ο H.R. (Human Rights), τύμπανα ο αδερφός του ο Earl Hudson, μπάσο ο Darryl Jenifer και κιθάρα ο Dr. Know. Αλλά τύχαινε καμιά φορά να μην είναι έτσι η σύνθεση της μπάντας, λόγω καυγάδων, αποχωρήσεων κλπ.
Περισσότερες φορές απ'όλους έχει αποχωρήσει από το συγκρότημα ο H.R. που είναι και φίρμα, αν θυμάμαι καλά 3 φορές, μάλιστα συνήθιζε να παίρνει μαζί του με το στανιό και τον αδερφό του, έτσι για σπάσιμο, μια φορά δε, το έκανε ακριβώς πριν από περιοδεία, αναγκάζοντας τους άλλους δυό να ψάχνουν και για τραγουδιστή και για ντράμερ λίγο πριν τις συναυλίες. Γι'αυτούς τους τσαμπουκάδες, αιτία ήταν συνήθως, το ότι δεν μπορούσαν να αποφασίσουν τι θα παίξουν αυτή τη φορά, πανκ, ρέγγε, χάρντκορ, μέταλ ή ποιος ξέρει τι άλλο, ή τουλάχιστον έτσι λέει ο μύθος, με τον HR να 'ναι συνήθως ο ρεγγάς της υπόθεσης.

Το I Against I θεωρείται σήμερα από πολλούς, Hardcore διαμάντι. Διαρκεί 31 και μισό λεπτά περίπου, και η σύνθεση των κομματιών, έγινε με την συνεργασία των τριών, πλην του ντράμερ.
Οι Bad Brains ήταν τόσο μουράκλες που κατάφεραν να εξασφαλίσουν τον Bob Ludwig για το mastering του δίσκου, έναν ηχολήπτη που έχει δώσει δείγματα της δουλειάς του σε δίσκους των Leonard Cohen, Radiohead, Queen, Strokes, Nirvana, Metallica, Supertramp, κι ένα σκασμό ακόμα μεγαθήρια, και παραγωγό τον Ron St. Germain, έναν αντίστοιχα φοβερό τύπο με δουλειά ανάλογου μεγέθους τουλάχιστον.
Τέρμα τα λόγια πατάω play.

01. Intro
Άχρηστη κι ανούσια εισαγωγή, το κακό έχει ξεφύγει απ'τα όρια του hiphop κι έχει επεκταθεί και σε άλλα μουσικά είδη εδώ και μια τριανταετία. Καλώ τα αρχαία πνεύματα του καλού, να επιμεληθούν της υπόθεσης και να μετατρέψουν αυτό το intro σε ήσυχο mute, υπνωτικό.
Τα παραλέω, αλλά σκοπός ήταν να γελάσεις. Αν αντί για 1 λεπτό διαρκούσε 30 δευτερόλεπτα και μέσα σ'αυτά περιείχε απλά το ζουμί, θα το έστρεχα, αλλά τώρα τρώει άκυρο.

02. I Against I

Φαντασμαγορικό μπάσιμο, και κομματάρα μεγατόνων (άσχετα που θα προτιμούσα να άκουγα το I Against I του Mos Def με τους Massive Attack). Αν ήταν να πάω σε κάνα μπάτε σκύλοι, αυτό το πράμα θα ήθελα να παίζει κατά την είσοδο μου, για να μερακλώσω και να κεράσω μια γύρα σφηνάκια στα τσακάλια. Αυτά τα είδη μουσικής που έχουν μονίμως την ηλεκτρική κιθάρα στη βιτρίνα τους, θα'πρεπε να funkάρανε σαν αυτό εδώ το κομμάτι, άμα θέλαν να κερδίσουν για λίγο ξανά το ενδιαφέρον μου. Ο HR αφήνει κάποια φωνητικά και λαρυγγισμούς για να σπείρει το διάολο μέσα μας και τα καταφέρνει στην ψύχρα.
Με την ευκαιρία να σου πω και για τον τίτλο και τη σημασία του. Οι ρασταφάριανς λένε I and I. Εγώ κι Εγώ. Εννοούν ότι όλοι είμαστε το ίδιο, είμαστε ενωμένοι μέσω του θεού που υπάρχει μέσα σε όλους μας. Οπότε όταν λένε I and I εννοούν εγώ κι εσύ, ή εγώ κι ο άλλος, ή εγώ κι ο θεός ή απλά εμείς, και ουσιαστικά θέλουν να δείξουν την ενότητα των πάντων μέσω του Jah. Το I Against I είναι η αντιπαραβολή αυτού του νοήματος, συμβολίζει τον διχασμό, τον πόλεμο κλπ. Για περισσότερες λεπτομέρειες, ξηγιέται ο HR, άκουσε τον.

03. House Of Suffering
Με τα μπούνια αρχίζει κι αυτό. Και συνεχίζει δυνατά με κοφτά riffs, μπασάρα, (πρόσεξε τα slaps για bonus) και γρήγορο ρυθμό.
Έχει δυο στιχάκια που είναι γενικά απ'τα αγαπημένα μου στους Bad Brains, το ένα στη πρώτη στροφή όταν λέει oh where oh where can jah love be now, my dear it's here in the underground, inside the hearts of your own children και το άλλο στη δεύτερη στροφή όταν λέει and all the nations lying while all our people crying... and they stop at nothing... nothing... nothing...
Ρασταφάριαν, την επόμενη φορά που θα κατέβεις σε τίποτα εθνικά συλλαλητήρια και τέτοιες μαλακίες σαν Goofy, σκέψου τα λόγια του HR, που λέει ότι το έθνος είναι το σπίτι του πόνου και του βασανισμού...

04. Re-Ignition
Σε ένα πορωτικό κομμάτι σαν αυτό, όπου ο κάθε hardcorάς θα ούρλιαζε οργισμένος λες και του κλέψαν το st. pauli t-shirt του, ο HR βάζει τα καθαρά του και παίρνει τον αγώνα 0-3 στα χαρτιά. Εγώ να ευχηθώ στους θυμωμένους καλό κατευόδιο και να ακούσουν προσεκτικά την μελωδική φωνή του παικταρά ρασταφάρη! ;)

05. Secret 77
Κρυπτική γλώσσα για τα μυστικά του '77. Δεν έχεις ακούσει τη φράση The two sevens clash; Που έγινε και δίσκος απ'τους Culture; Για το 1977 υπήρχαν προκαταλήψεις ότι θα επέλθει το χάος κι άλλα τέτοια ρασταφαριανά, είχε βάλει κι ο Marcus Garvey το χεράκι του. Στην τζαμάϊκα, πολλοί δε βγήκαν καν απ'τα σπίτια τους την 7η του Ιούλη του 1977. Ευτυχώς, γιατί εκείνη τη μέρα δεν έγινε απολύτως τίποτα που να άξιζε να παρακολουθίσει κανείς, τζάμπα θα βγαίνανε.
Αντιθέτως, στην Bologna το 1977 γινόταν κακός χαμός, αλλά οι ρασταφάριανς δε πήραν ποτέ είδηση. Δε πειράζει, μας μείναν τα τραγούδια τους, να τα τραγουδάμε εμείς με τα νοσηρά μυαλά μας και να τα σκεφτόμαστε έτσι όπως μας βολεύει.
Δεν σου λένε και τίποτα για το τραγούδι όλα αυτά ε;

06. Let Me Help
Αυτό έχει και κάτι όμορφα οπαδικά φωνητικά που πορώνουν, και συνδιασμένα με τις μελωδίες που τραγουδάει ο HR σου δίνουν ότι ακριβώς χρειάζεσαι. Θα το ευχαριστηθείς σίγουρα, για outsider πάρα πολύ καλό.

07. She's Calling You
Αν κι έχει έξυπνους στίχους και πολύ ωραία παιξίματα στη κιθάρα, είναι κατώτερο των περισσότερων άλλων κοματιών στο δίσκο. Δεν λέω ότι είναι κακό, αλλά με θυμάμαι να το skipάρω συχνά. Το ίδιο έγινε και τώρα για να γλιτώσω τα τελευταία του 20 δευτερόλεπτα.

08. Sacred Love
Το κομμάτι είναι ωραίο, αλλά δεν είναι το θέμα εδώ. Αν απορείς γιατί ακούγονται έτσι τα φωνητικά, πιάσε μια καλή ιστορία που θα σου πετάξω παρακάτω.
Λίγο πριν ολοκληρώσουν τις ηχογραφήσεις για το I Against I, μπατσέοι πιάνουν τον HR με τον αδερφό του στο αυτοκίνητο του Earl, με λίγο χόρτο, το οποίο ο HR προσπάθησε να κρύψει κάτω απ'το κάθισμα του, μέσα σε μια βίβλο που είχε πάντα μαζί του για να στρίβει πάνω της, αλλά το βρήκαν πανεύκολα. Τον μπουζουριάζουν και τρώει μια ποινή κάποιου μικρού σχετικά χρονικού διαστήματος που δε θυμάμαι και βαριέμαι να ψάξω, πάντως οι άλλοι καιγόντουσαν να τελειώσουν τον δίσκο, ε και τι να κάνουν, ψήνει έναν φρουρό ο HR να τον αφήσει να κάνει κάπου κλήση με το τηλ, κι αυτό το κάπου ήταν το στούντιο ηχογράφησης! Οι θεότρελοι γράψανε τη φωνή μέσω τηλεφώνου! Και μάλιστα τηλεφώνου φυλακής! Αφού ξεβίδωσε το ακουστικό, έβαλε το στόμα του έτσι ώστε να κλείνει όλη την περιοχή με το δέρμα του, για να απομονώσει τη φωνή του και να μην ακούγονται οι υπόλοιποι θόρυβοι κι αυτό ήταν! Απ'την άλλη άκρη της γραμμής έπαιζε αυτό που είχαν γράψει λίγο πριν οι υπόλοιποι μουρλοί.
Το πιο αστείο απ'όλα είναι ότι τον είχαν αφήσει να πάρει μαζί του στη φυλακή την βίβλο του, η οποία ήταν γεμάτη χόρτο ανάμεσα στις σελίδες, και μάλλον για να γιορτάσει την ηχογράφηση, έστριψε κι ένα τσιγαράκι με κάποια βιβλική σελίδα!
Επίσης, όσο ήταν εκεί ολοκλήρωσε και τους στίχους του κομματιού οι οποίοι ήταν ακόμα ημιτελείς όταν τον πιάσανε, κι αφήνει υπονοούμενα ότι είναι έγκλειστος.
Δε νομίζω να έχει γραφτεί άλλο τραγούδι με αυτόν τον τρόπο, τουλάχιστον μέχρι τότε.

09. Hired Gun
Αυτό έτρωγε συχνά skip και δεν έχει αλλάξει κάτι για να την γλιτώσει τώρα, το μόνο που έχω να παρατηρήσω είναι ότι σε κάποια γυρίσματα της φωνής του HR, μοιάζει έντονα με τη φωνή του James Hetfield.

10. Return To Heaven
Συμπαθητικό filler που δε μου πάει η καρδιά με τίποτα να το skipάρω, ο HR κάνει κάποια σωστά κολπάκια με τις φωνητικές του ικανότητες και νομίζω ότι είναι σωστά τοποθετημένο στο κλείσιμο του δίσκου.


Όπως προφανώς ήδη ξέρεις αν με ξέρεις, προτιμώ τις μετέπειτα πιο reggae στιγμές των Bad Brains, αλλά παρ'όλα αυτά, ο δίσκος ακόμα και σήμερα ρέει σα νεράκι στ'αυτιά μου και τον γουστάρω. Έχει κάποιες πολύ δυνατές στιγμές, έχει ιστορικό βάρος, πολλά κιλά τρέλας και σημαντικό μερίδιο υποκουλτούρας. Το ότι συνδιάζει ένα σωρό στοιχεία κι έχει μέχρι και soul φωνητικά σε κάποιες φάσεις, κάνει την ακρόαση του ακόμα πιο ενδιαφέρουσα. Στο είδος του είναι κάτι παραπάνω από κλασσικός.
Έχοντας πει αυτά, τι περιμένεις να κάνω τώρα; Να σου προτείνω να τον πάρεις φυσικά, το βρήκες. Κοίτα εντάξει, αν δε γουστάρεις hardcore, punk κλπ το καταλαβαίνω, μπορεί και να μη σου αρέσει. Αλλά δε θες να 'χεις στο ράφι σου τους τρελάρες τους Bad Brains; Σκέψου τι θα'χεις να λες στον κολλητό όταν έρθει "για μπύρα" κι εκεί που του φέρνεις τα ποτήρια και τη βίβλο, αυτός έχει ψαχουλέψει στο ράφι με τους δίσκους, έχει τραβήξει το I Against I και σε ρωτάει τι πράμα είναι!

Το εξώφυλλο μπορεί να μην είναι κάτι ιδιαίτερο, αλλά ο δίσκος έχει κάποια inserts που αξίζουν.

Τα καλά νέα που αξίζει επίσης να αναφερθούν, είναι ότι ο Dr. Know, που νοσηλευόταν με μηχανήματα υποστήριξης από το 2015 μετά από καρδιακή προσβολή, για μεγάλο διάστημα, πλέον είναι σπίτι του και νιώθει καλύτερα.

Επίσης ο HR (μιας που πιάσαμε τα ιατρικά προβλήματα των Bad Brains) πάσχει από χρόνια αθροιστική κεφαλαλγία, ένα σπάνια γαμημένο πονοκέφαλο που σε κάνει να έχεις μέχρι και τάσεις αυτοκτονίας επειδή δεν αντέχεις τον πόνο και αντιμετωπίζεται πολύ δύσκολα (για όλες αυτές τις πληροφορίες thanks goes to Dr. House / Bousis).

Ευτυχώς κατάφεραν μετά το I Against I να βγάλουν καμιά δεκάδα albums και να γυρίσουν μερικές φορές τον κόσμο για συναυλίες πριν απ'όλα αυτά. Μακάρι να 'ναι καλά οι γέροι γιατί σε συνέντευξη τους, ο Dr. Know κι ο Darryl Jenifer δήλωσαν ότι προσπαθούν να ηχογραφίσουν το επόμενο album τους, που μάλλον θα'ναι το τελευταίο και θα έχει τίτλο Mind Power, το πρώτο όνομα της μπάντας τους δηλαδή!
Εύχομαι να τα καταφέρουν, και στέλνω τα χαιρετίσματα και τα respect μου στον άνθρωπο που μου έμαθε να ακούω Bad Brains όταν ήμουν μπόμπιρας, έναν οδηγό αστικών στο Βόλο, που τώρα μάλλον θα αυξομειώνει ταχύτητα σε techno ρυθμούς, κάνοντας τους επιβάτες του να εξφενδονίζονται μέσα στο αστικό σαν τρελομπαλάκια! Moricho yaaaa!




1 σχόλιο: