Yugen Blakrok - Return Of The Astro-Goth ( 21 October 2013)

Διάβασα πολλούς ύμνους για την Yugen Blakrok και το δίσκο της Return Of The Astro-Goth καθώς έψαχνα να βρω πληροφορίες γι’αυτήν την μάλλον διάσημη νοτιοαφρικάνα mc, αλλά όπως φαίνεται έχω μαύρα μεσάνυχτα απ’τη διεθνή hiphop σκηνή και δεν είχα πάρει τα χαμπάρια μου τόσα χρόνια. Το γεγονός αυτό, κατάφερε δυο πράγματα: Απ’τη μία να ανυπομονώ να την ακούσω για να δω αν όντως είναι τόσο καλή όσο λένε, απ’την άλλη να με εκνευρίσει το γεγονός ότι μου ήταν άγνωστη τόσα χρόνια ενώ γινόταν εμφανώς ντόρος για πάρτη της. Τον δίσκο της τον έβγαλε στην Iapetus Records, μια indie hiphop δισκογραφική που ο μόνος που ήξερα από τους ράπερ της ήταν ο Tha Hymphatic Thabs, κι αυτό όχι γιατί τον έχω τσεκάρει ιδιαίτερα, αλλά γιατί τον είχα πετύχει σε κάτι βίντεο από live άλλων ράπερ όπου supportαρε.
Δεν μπόρεσα να βρω και πολλά για την Yugen, πέρα απ’το ότι γούσταρε hiphop απ’τις αρχές των 90’s, άρα ηλικιακά πρέπει να’ναι όσο περίπου κι εγώ. Κάπου κοντά στο 2009, γνωρίζεται με έναν άλλο ράπερ της Iapetus, τον Gradmaster Shorty Skillz, ο οποίος την συστήνει στον αρχιπαραγωγό της δισκογραφικής, τον Kanif The Jhatmaster, που απ’όσο κατάλαβα είναι μουράκλα και παίρνει ρησπέκτ από παντού στη νότια αφρική κι όχι μόνο, αφού είναι μεγάλος κι ανοιχτοχέρης beat-dealer και προμηθεύει με παραγωγές όλα τα καλά παιδιά. Αυτό που δεν ξέρω, είναι αν οι συγκρίσεις του Kanif με έτερη μουράκλα της γειτονιάς εδώ

, που έκανε περίπου το ίδιο σε όποιον πιτσιρικά ψηνόταν να ραπάρει απ’τα τέλη των 90’s και μέχρι τα τέλη των 00’s (χοντρικά ε) κι έδειχνε διαγωγή κοσμία, θα ήταν ατυχής ή ευτυχής! Τέλος πάντων, τώρα με ενδιαφέρει η Yugen κι όχι ο Kanif, οπότε το προσπερνάω αν και ξέρω ότι ψοφάς να το συνεχίσω με μούρικες συγκρίσεις. Κάνε πάσο και δώσε χώρο για μια mc που φαίνεται πολλά υποσχόμενη. 4 χρόνια μετά βγάζει το πρώτο Lp της, το Return Of The Astro-Goth το οποίο και ανακαλύπτουν υπερμουράκλες (που οι μουράκλες προσκυνάνε, κι εμείς μαζί τους) του στυλ Chuck D, Sage Francis και Dj Kool Herc!!! Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα η Yugen καταφέρνει ακόμα και να παίξει live και να μοιραστεί την σκηνή με τους Public Enemy, Mc Lyte, Sage Francis, Pete Rock & CL Smooth, Jeru The Damaja, Planet Asia κι άλλους, και να κάνει περιοδείες σε ευρώπη και αμερική.
Πλέον έχει πάρει μεταγραφή από την Iapetus στη δισκογραφική του Sage Francis που όπως φαίνεται την πιστεύει πολύ, την Strange Famous Records, που στο ρόστερ της έχει και σχετικά μεγάλα ονόματα όπως του B. Dolan, ή του Buck65, και ετοιμάζει τον επόμενο της δίσκο που θα βγει μέσα στο 2018.
Τώρα όμως ας βάλω το Return Of The Astro-Goth να παίζει, στο οποίο την παραγωγή έχει αναλάβει εξ’ολοκλήρου ο Kanif, ο οποίος προτιμάει μάλλον να μην χρησιμοποιεί πολλά samples, αλλά δικούς του ήχους και συνθέσεις. Δεν έχω ξανακούσει ποτέ τον δίσκο, θα είναι η πρώτη φορά. Μόνο άφησα 2-3 κομμάτια να παίξουν για λίγα δευτερόλεπτα ίσα-ίσα για να ‘χω μια ιδέα του ήχου, αλλά μέχρι εκεί. Είμαι ενθουσιασμένος, για πάμε.

1. Stereo-lith
Η Yugen Blakrok δεν μπορεί να αντισταθεί στην παγκόσμια σταθερά των hiphop δίσκων να ξεκινάν με συνήθως άνοστα, παραδοσιακά ανούσια και εξαιρετικά σπανίως, ευχάριστα intro. Το συγκεκριμένο τουλάχιστον έχει beat με χαρακτήρα και θαρρώ πως επιχειρεί να με μπάσει στο κλίμα των υπόλοιπων 56 περίπου λεπτών, που διαρκεί ο δίσκος. Θυμίζει λίγο κάποια παλιότερα projects του El-P ή έτσι μου φαίνεται;
Να σου ανακοινώσω από τώρα το θλιβερό γεγονός ότι ο δίσκος κυκλοφορεί μόνο ψηφιακά με κατέβασμα mp3, ευτυχώς σε ποιότητα 320 kbps, ή σε cd.
2. Beastleague
Έξυπνος τίτλος. Απ’τα πρώτα λόγια της Yugen και τα ουαν του ουαν του βρωμάει boombapίλα και πόρωση. Θα σου πω πρώτα τα αρνητικά. Κάπου ένα με ενάμιση λεπτό πριν το τέλος χώνει στο beat κάποια ντραμς που είναι πολύ πιο ταιριαστά απ’αυτά που χρησιμοποιεί στο μεγαλύτερο μέρος του κομματιού. Γιατί ρε Kanif δε τα στρωσες απ’την αρχή; Επίσης δεν έπιασα κάποιες αναφορές, πιθανότατα επειδή δεν είμαι νοτιοαφρικάνος, αν και το κομμάτι έχει αρκετά globaly ύφος. Αλλά γι’αυτό ευθύνομαι εγώ κι όχι οι Yugen και Kanif. Κάπου εδώ τελειώνουν τα αρνητικά. Πολύ φρέσκο και διαφορετικό απ’το συνηθισμένο ύφος στον στίχο. Πορωτικό performance απ’την Yugen, κυρίως στο ρεφρέν και τη δεύτερη στροφή, η πρώτη μου φάνηκε λίγο κοιμισμένη. Επίσης είναι πορωτικό χωρίς να ουρλιάζει ή να τρώει το μικρόφωνο, κάτι που εκτιμώ πάντα. Χαίρομαι γιατί έχει όλα τα φόντα απ’ότι φαίνεται για ένα καλό δίσκο και οι διθύραμβοι που διάβασα να επαληθευτούν στη διάρκεια.
3. House Of Ravens
Η παραγωγή μου καλάρεσε και το χαμόγελο ακόμα να φύγει. Βαριά, βλοσυρή και στο ρυθμό δίνει έμφαση στον πρώτο χτύπο, σαν φανκιά. Αν έλεγα σε κάποιο φίλο, στη μούμια πχ, για την Yugen, δε θα χρειαζόταν να ακούσω παρακάτω τον δίσκο για να ισχυριστώ ότι με το στίχο, το’χει και με το παραπάνω, είναι η καλύτερη στιχουργός που ‘χω ακούσει την τελευταία βδομάδα, εσύ τώρα δε καταλαβαίνεις αλλά η μούμια γελάει. Παίζει ένα έγχορδο sample που έχω την εντύπωση (με επιφύλαξη το λέω) ότι είναι από Joe Henderson, νομίζω απ’το In Pursuit Of Blackness, αλλά δε βρίσκω και τίποτα στο ρημάδι το internet για να το επιβεβαιώσω. Άμα ξέρεις, πες.
Το 'χουν κάνει και κλιπάκι αυτό, για δες!
4. Secrets Of The Path
Στιχουργικά το πάει ακόμα πιο πάνω, η παραγωγή πιο ποιοτική από τα προηγούμενα αν και στο ίδιο ακριβώς στυλ, αυτός ο Kanif μετράει. Πολύ ωραίες αναφορές, σε κάποια φάση στην πρώτη στροφή με έκανε να πιστεύω ότι λέει για την Storm των X-Men αλλά μετά κοίταξα τους στίχους και κατάλαβα ότι είχα έκανα λάθος. Γουστάρω που με πορώνει κρατώντας τη φωνή της σε απλό ύφος, χωρίς να το παίζει εξαγριωμένη, θυμωμένη κλπ.
Με κουράζει λίγο όμως το μονόχνοτο ραπάρισμα, 4 tracks τώρα τα λέει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
5. Darkstar
Κι εδώ ποιοτικός στίχος, αν και εντόπισα κάποια σκαμπανεβάσματα στην ποιότητα, τουλάχιστον για τα δικά μου γούστα πχ στο ξεκίνημα: mind body & soul connect like internet... really? Έχει κι άλλα τέτοια, αλλά ας το πάρει το ποτάμι μην πλατειάζω. Να πω εδώ πως ο Kanif έχει εντοπίσει ακριβώς το στυλ παραγωγής πάνω στο οποίο μπορεί να πατήσει η Yugen Blakrok. Τα κομμάτια, της πάνε όλα πολύ και δείχνει να’χει μια σταθερότητα. Από την άλλη αυτό καταντάει κουραστικό, ένας απρόσεχτος ακροατής πιθανότατα δε θα καταλάβαινε πόσα κομμάτια έχουν αλλάξει μέχρι στιγμής και τα beats δεν είναι ότι θα τα θυμάμαι κι αύριο με την πρώτη ακρόαση. Να μη ξεχνάω (κι εσύ μη το ξεχνάς) ότι πρόκειται για την πρώτη ακρόαση βέβαια. Μετά από πέντε κομμάτια πάντως, θα γούσταρα κάτι λίγο διαφορετικό, ίσως και λιγότερο σοβαρό. But still it’s just me.
6. MedusaComplex
Βρήκα τι θα ακούω τις επόμενες μέρες. Μη με ενοχλείτε παρακαλώ. Dooooooope!
7. Neo.Vadar
Επιτέλους μια διαφορετικής κοψιάς παραγωγή και λίγο διαφορετικό χώσιμο. Χαίρομαι. Για τους στίχους μη τα ξαναλέμε, ισχύει ότι και πριν. Επίσης, συνειδητοποίησα μόλις ότι η φωνή της Yugen μου μοιάζει πολύ οικεία, μάλλον επειδή μου θυμίζει κάποια, εδώ της γειτονιάς, που άκουγα όταν πήγαινα γυμνάσιο και λύκειο. Αυτό τώρα είναι καλό ή κακό; Καταλαβαίνεις για ποια λέω έτσι;
8. Tetra Tarantula
Ότι πιο κοντινό στο αμερικάνικο παραδοσιακό hiphop που ξέρουμε. Εννοώ σε σχέση με τον υπόλοιπο της δίσκο. Εδώ πατάει καλύτερα από κάθε άλλο κομμάτι η Yugen Blakrok. Το beat απλό αλλά έχει βάθος. Άμα το γούσταρα; Εσύ τι λες;
9. Leftrighthand
Παραγωγή που έχει nu-jazz αισθητική με μια δόση οριενταλισμού ίσως; Ή το γαμάω τώρα; Ε αυτό μου βγάζει, τι να κάνω. Επιτέλους και λίγοι στίχοι που είναι πιο εξυπναδίστικοι παρά σοβαροί. Ναι για καλό το λέω. Από τότε που άκουγα την άλλη στο γυμνάσιο και στο λύκειο και την παρέα της γενικότερα, σιχάθηκα τη σοβαροφάνεια. Ξύπνησα ένα πρωϊ και κατάλαβα ότι μερικές φορές ο Τάκης είχε να μου πει περισσότερα απ’τους σοβαρούς “ποιητάδες”.
10. Sista Slash
Εδώ η Yugen μας κουβάλησε και την κολλητή της (δε ξέρω ρε άμα είναι η κολλητή της, ότι να’ναι λέω), την Likwidskillz. Ωραίο όνομα κοπελιά. Κάνουν καλό ζευγάρι αυτές οι δυό, μάλλον το δούλεψαν καλά το κομμάτι που, σαν παραγωγή δίνει ένα επιπλέον στοιχείο στο δίσκο, είναι δηλαδή σε άλλο ύφος απ’το συνηθισμένο. Blacksteppa approves!
11. Some People Say
Μου τα ρίχνει σε πιο militant υφάκι και με καταφέρνει. Σκράτσηζ απ’τον DJ Zakes από το Soweto, είχε κυκλοφορίσει κι ένα mixtape το 2008.
12. Constellations
Featuring Alka, Kanif, Robo The Technician & Shorty Skillz. Τσούρμο ολόκληρο. Αυτό που θα μπορούσε να υποθέσει κανείς, είναι ότι η Likwidskillz δε γουστάρει την υπόλοιπη παρέα. Το beat δεν μου είπε και τίποτα, οι συμμετοχές μοιρασμένες σε καλά πατήματα και αμπαλιές/ελληνιές.
13. Swirl Of The Dervish
Ξέχασα να σου πω ότι στη νότια αφρική ξέρουν να κάνουν γαμάτο mastering. Φαινόταν σε όλα τα κομμάτια αλλά εδώ γίνεται ξεκάθαρο κι επίσης γέμισε το κεφάλι μου με μαγικά φίλτρα με των τέσσερα και η προσοχή μου αυξήθηκε. Κατά τ’άλλα decent/average/default, αλλά παίρνει αυτοκολλητάκι για τον όμορφο τίτλο.
14. Vespertine 13
Αυτό είναι το πρώτο που δε με έπεισε. Το δικαιούσαι Yugen. Αν δεν κάνω λάθος είσαι η πρώτη γυναίκα mc από νότια αφρική που ακούω και περνάω τέλεια. Στην υγειά σου.
15. Outro
This one contains no lyrics, it’s just an instrumental. Για χαλάρωση μια χαρά. Είχε αξιοπρεπή intro & outro το αλμπουμάκι. Τελικά το Return Of The Astro-Goth ήταν καλή πρόταση για τσεκάρισμα, την έβγαλε αskipάριστα και γούσταρα κιόλας, εύγε!


Αν αυτός ο δίσκος είχε βγει κάπου στα μέσα των zero years θα σου λεγα ότι πρόκειται για πελώρια δισκάρα, λαμβάνοντας υπόψην και το γεγονός ότι δεν προέρχεται απ’το αμέρικα, αλλά απ’τη νότια αφρική. Τώρα που βγήκε το 2013 θα σου πω ότι μιλάμε για έναν πολύ καλό δίσκο μεν, μονότονο και ξεπερασμένο από άποψη στυλ δε, αλλά σίγουρα ποιοτικό και στο στίχο και στη μουσική. Δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από άλλους indie/alternative hiphop δίσκους απ’την απέναντι μεριά του ατλαντικού. Και σίγουρα το Return Of The Blakrok περιέχει υλικό που αξίζει και με το παραπάνω τα 7 δολλάρια που σου ζητάει η Yugen με την Iapetus. Κάνε το καλό και βοήθα αυτούς τους τρελαμένους νοτιοαφρικάνους να μας πασάρουν κι άλλο τέτοιο υλικό (και να πιούν και τίποτα στην υγειά μας ίσως, ή να εκσυγχρονίσουν τον εξοπλισμό τους, ανάλογα με το πόσο υπεύθυνοι ή μοχαμπετάδες είναι). Εγώ, αν τα είχα θα έδινα τα 36.75 για όλη τη δισκογραφία της Iapetus μιας που δε την γνωρίζω και καθόλου και σίγουρα θα με συντρόφευε για σεβαστό χρονικό διάστημα, κρίνοντας απ’την ποιότητα του Return Of The Astro-Goth. Δε τα έχω όμως γιατί όταν τα είχα πήρα δυο μεταχειρισμένα που βρήκα σε καλή τιμή οεοε (το Reachin από Digable Planets και το The Last Shall Be First από Sunz of Man, ήταν πειρασμός), οπότε θα το αφήσω προς το παρόν και θα το ξαναπιάσω σε δεύτερο χρόνο. Που πάμε μ’αυτή τη ζωή; Εγώ θα μείνω εδώ για λίγο να ξεκουραστώ, εσύ διάβαζε Blacksteppa κι αν δε σε ξαναδώ φιλάκια! Μιλάμε.